Jouw bijbaan in de schoonmaak

Salsabil zocht een nieuwe baan omdat ze haar baan in de horeca kwijtraakte. Ze hoorde van een vriendin positieve verhalen over een schoonmaakjob in het UMC Utrecht, heeft gereageerd en kon aan de slag. Ze werkt voornamelijk in het WKZ.

Ze werken nu allebei een aantal dagdelen per week als schoonmaker. Voor hun de ideale bijbaan. Na een inwerkperiode waarin je uitleg krijgt over alle werkzaamheden die er gedaan moeten worden, ga je alleen op pad. Je spreekt je collega’s wel tijdens de pauzes en kan altijd bij iemand terecht als je vragen hebt. Je komt overal in het ziekenhuis: van wachtkamer tot behandelkamer en van OK tot verloskamer.

Ze krijgen allebei wel te maken met erg zieke patiënten en soms ook met veel bloed. Sander: “Dat was in het begin zeker even wennen, maar na een tijdje kijk je er op een andere manier naar en dan kijk ik bij binnenkomst direct op een technische manier naar de vlek om te bepalen hoe ik die het beste kan schoonmaken. Dat is wel anders dan in het begin. Mijn vrienden maken soms een grapje over mijn werk als schoonmaker, maar aan de andere kant vinden ze het ook heel goed dat ik het doe. Het is echt wel anders als je in een ziekenhuis schoonmaakt. Ik spreek patiënten terwijl ik schoonmaak en die willen hun verhaal aan me kwijt. Ze hebben soms best wat meegemaakt. Daar heb ik ook wat aan tijdens mijn studie toegepaste psychologie.”

Voor Salsabil biedt deze baan haar een hele andere blik op de maatschappij. “Buiten het ziekenhuis zie je vooral de gezonde mensen en daar is iedereen druk met het leiden van hun leven. Hier in het ziekenhuis zie je echt de andere kant en dat zet je weer even met je beide benen op de grond. Ik zie dat er veel mensen zijn die het veel slechter hebben dan ik en ik ben daardoor extra dankbaar voor mijn gezondheid. Ik kan in deze baan zoveel voor anderen betekenen en ik merk dat patiënten en hun ouders dankbaar zijn voor wat ik doe. Ze maken plaats voor me als ik vraag of ik even mag storen om de kamer schoon te maken en ze bedanken me als ik wegga. Dat doet me heel veel. Ik maak behandelkamers schoon, maar ook wachtkamers, patiëntenkamers en werkplekken van collega’s in het WKZ. Het is heel afwisselend. Hierna ga ik starten met een studie international business maar ik denk dat ik deze baan er heel graag bij zou willen blijven doen. Ik leer zoveel in een hele korte tijd en kan op deze manier wat terugdoen voor de maatschappij.

Sander vond het in begin best wel aanpoten: “Je moet de weg vinden in het ziekenhuis en bent vrij fysiek bezig. Het heeft even tijd nodig voor je het precies in de vingers hebt, zeker met alle protocollen die er zijn. Op een behandelafdeling moet alles natuurlijk heel goed schoon worden gemaakt en daar moet je goed de regels volgen. Dat moet je een paar keer gedaan hebben voor je het in je vingers hebt. Omdat Sander al aardig wat vlieguren had gemaakt als schoonmaker, mocht hij ook ingepakt in beschermende kleding schoonmaken op de COVID-19-afdelingen van het UMC Utrecht: “Dat maakte wel indruk op me. Al die enorm zieke mensen bij elkaar, er hing een hele andere sfeer op de IC dan normaal. Ik vond dat echt heftig en ik merk ook dat ik weinig begrip heb voor mensen die alle regels aan hun laars lappen. Ik zag met mijn eigen ogen hoe ziek iemand kan worden. Verder heb ik overal gewerkt: ook op de OK, het WKZ en de IC. Vaak word je ingewerkt op een bepaalde plek zodat je goed weet wat je daar moet doen en dan blijf je ook op die plek. Maar omdat ik wat langer ben gebleven, heb ik mijn terrein wat uitgebreid. Je werkt, nadat je bent ingewerkt, in je eentje en in de pauzes zoek je elkaar op. Voordeel is ook dat je vaak in ochtenddiensten werkt en dan al om 12:00 uur klaar bent. Ik kan dan nog lekker genieten van mijn dag, voor mij ideaal. Ik verdien mijn geld en ik heb nog de hele middag voor me, kan eigenlijk niet beter.”