Meike is highcare neonatologieverpleegkundige

Meike startte haar loopbaan als obstetrieverpleegkundige in het St. Antonius Ziekenhuis in Leidsche Rijn. Daarna was zij in opleiding tot IC neonatologieverpleegkundige op de afdeling Neonatale Intensive Care Unit (NICU) in het WKZ. Toch koos ze uiteindelijk voor de opleiding highcare neonatologie.

“Ik merkte dat de hectische, vaak emotioneel zware omgeving van de Intensive Care (IC) niet helemaal bij me paste. Mijn passie ligt bij het verzorgen van baby’s en het ondersteunen bij het herstel. Ik krijg positieve energie wanneer een kindje overgaat van de highcare naar de medium care op de Neonatologie. Maar ook als ze naar een perifeer ziekenhuis gaan vanuit de highcare. Het voelt als een promotie voor zowel de ouders als voor mij. Het is mooi om te zien hoe een baby steeds beter wordt. En hoe het vertrouwen van de ouders groeit en uiteindelijk dat een baby verder kan groeien en bloeien in een perifeer ziekenhuis of dat het gezin gezond naar huis kan.” 

Volgens Meike is samenwerken met ouders meer dan alleen het begeleiden, luiers verschonen en de verzorging in de couveuse. “Ik vind het belangrijk om een luisterend oor te bieden en hen serieus te nemen. Als een ouder zegt: ‘Mijn kindje ziet er vandaag anders dan anders uit, ik vertrouw het niet’, dan moet je dat altijd serieus nemen. Zij kennen hun kind het beste.” Zo is Meike samen met ouders een team in de zorg, waarin ouders de ruimte krijgen om zelf de regie te nemen. Terwijl zorgprofessionals in het WKZ met hun medische kennis de ouders ondersteunen. Meike: “Het opbouwen van een vertrouwensband is heel belangrijk, vooral als ouders moeite hebben met loslaten na lange IC-verblijven. Het is bijzonder en eervol om voor hun meest kostbare bezit te zorgen en hun vertrouwen te winnen. Dat maakt deze baan erg dankbaar.”

Vaak start Meike met een dagstart in de koffiekamer. Dit doet zij samen met de zaalarts, ANIOS, verpleegkundigen, neonatologen en het secretariaat. Ze bespreken de beddendruk, de werkdruk, het aantal plekken voor nieuwe patiënten. Meike: “Het dagelijks contact met patiënten en ouders maakt mijn werk waardevol. Humor is belangrijk in ons werk: het houdt het luchtig en het helpt om de zware periode te verlichten. Ouders hebben vaak op de IC tussen vrees en hoop geleefd. Ook op de highcare kan het nog spannend zijn, bijvoorbeeld als het kindje nog heel jong en klein is. Soms worden kinderen helaas (heel) ziek of raken ze uitgeput aan de ademhalingsondersteuning en moeten ze terug naar de IC. Ze hebben veel meegemaakt en hebben een lange weg achter de rug.” 

Welk moment Meike is bijgebleven? “Soms werk je een lange tijd samen met ouders. Soms weken, soms maanden. Dan bouw je een band op. Een paar maanden geleden had ik een goede klik met een moeder. We spraken vaak over waar ze heen zouden gaan als haar kindje ontslagen werd, en maakten zelfs plannen om later samen sushi te eten als het kindje 16 jaar zou zijn. Dit soort momenten geven hoop en moed om naar de toekomst te kijken.”