Wat als je droombaan altijd is geweest om als verpleegkundige te werken op de SEH? Marlissa had die droom en hij kwam uit. Maar ze ontdekte dat de wisselende diensten die horen bij werken als SEH-verpleegkundige niet in te passen waren in haar leven.

Marlissa begon niet direct als verpleegkundige. Ze wilde vroeger met paarden werken en startte na een opleiding als dierenartsassistent. Uiteindelijk wisselde ze de paarden in voor mensen en na een aantal jaar studeren, ging ze als verpleegkundige op de SEH aan de slag. Het acute karakter van het werk, de afwisseling (van gebroken teen tot reanimatie) en ook het wisselende, snelle patiëntencontact maakten dat zij vol enthousiasme begon aan deze baan. In de praktijk bleek dat beeld te kloppen, maar ze liep ook tegen de onregelmatigheid van het vak aan. En die bleek lastig in te passen in haar levensfase.

De overstap naar de Van Creveldkliniek

“Ik heb toen een tijdje rondgekeken in het UMC Utrecht en uiteindelijk werd ik gewezen op een baan als researchverpleegkundige bij de Van Creveldkliniek (waar we goedaardige aangeboren en verworven (zeldzame) stollings- en bloedziekten bij kinderen en volwassenen behandelen). Ik had daar niet direct een beeld bij omdat ik me niet eerder had verdiept in deze kant van het vak. Eigenlijk wist ik niet precies wat je als researchverpleegkundige aan handelingen moet verrichten en waar je dagen uit bestaan. Toch besloot ik een dag mee te lopen en dat bleek een goede zet: ik raakte echt enthousiast en heb de overstap gemaakt.

Wat maakt het zo interessant?

Het is heel anders dan mijn werk op de SEH, echt een andere kant van het vak verpleegkunde. In deze functie coördineer ik studies van het begin tot het einde. Er zijn meer administratieve taken, met veel medicatiestudies van over de hele wereld waardoor veel in het Engels is. Toch zijn er ook wat overeenkomsten: het is afwisselend, ik heb nog steeds regelmatig patiëntencontact en verricht verpleegtechnische handelingen, al is het hier wat specialistischer. Wij draaien zelf bloed af, pipetteren en we doen bijvoorbeeld nagelriemonderzoek met een microscoop. Daardoor blijf ik leren. En de regie die ik hier over mijn eigen uren heb, is voor mij zo'n waardevolle toevoeging. Ik ben erg happy op deze plek. 

Iedereen zijn eigen loopbaanpad

Ik ben vast niet de enige verpleegkundige die geen idee had van deze mogelijkheden binnen het UMC Utrecht. Met mijn verhaal wil ik collega-verpleegkundigen enthousiast maken voor het vak van researchverpleegkundige. Ik zit nu helemaal op mijn plek. 

Heb jij ook een verhaal?

Wil jij ook net als Marlissa andere collega's inspireren met jouw loopbaankeuze? Mail naar [email protected] en deel je verhaal.

Mis nooit meer een vacature!

Schrijf je in voor de jobalert