Werken als hematologie-oncologie verpleegkundige

‘Het klinkt zo lekker cliché, maar een gemiddelde werkdag valt bijna niet te beschrijven. Mijn werk is echt iedere dag anders. Mijn dag begint in ieder geval om half 8: met een kop koffie begin ik met het lezen van de rapportages van mijn patiënten. Soms heb je één of twee patiënten aan wie ik complexe zorg verleen. Op andere dagen vallen vier minder complexe patiënten onder mijn hoede. Wanneer ik ben ingelezen in mijn patiënten van vandaag, kan ik echt aan de slag en begin ik aan mijn eerste ronde.

Mijn eerste patiënt heeft lymfeklierkanker en is hier voor een CAR-T behandeling. In het kort uitgelegd betekent dit dat T-cellen van de patiënt in het lab worden bewerkt. Daarna worden de bewerkte T-cellen teruggegeven aan de patiënt om de kankercellen aan te vallen. Vandaag zal de patiënt de CAR-T cellen krijgen. Omdat deze patiënt al vaker bij ons op de afdeling heeft gelegen, kennen we elkaar best goed en weet ik precies hoe ik hem vandaag het beste kan begeleiden.

Daarna ga ik door naar mijn volgende patiënt. Een jonge vrouw van 33 jaar oud die gisteren na haar werk langs de huisarts ging met vermoeidheidsklachten. De diagnose: acute leukemie, waarbij ze direct opgenomen moest worden. Ze heeft een gezin met 2 jonge kinderen, waarop deze diagnose veel impact heeft. Het verlenen van psychosociale zorg is hier ontzettend belangrijk. Niet alleen is veel haar nog onduidelijk, maar ook de plotselinge klap is groot. Ik neem extra de tijd om naar haar te luisteren en om de vragen die ze heeft te kunnen beantwoorden. Daarbij heb ik ook aandacht voor haar partner, ook op hun gezin heeft het veel invloed. Ook begeleid ik haar bij de onderzoeken die ze heeft en zorg ik ervoor dat ze er niet alleen voor staat.

Mijn derde patiënt heeft een week geleden een stamceltransplantatie gehad. Deze behandeling krijgt hij bij zijn AML (Acute Myeloïde Leukemie). Hij heeft de stamcellen van zijn broer gekregen, die ook een dag bij ons op de afdeling heeft gelegen om zijn stamcellen te oogsten. We hebben het kort over zijn broer en de belangrijke rol die hij speelt. Patiënten liggen hier vaak 4-6 weken opgenomen, waardoor je een goede band opbouwt.

Daarna loop ik visite met de arts. We bespreken de eerste chemokuur voor mijn tweede patiënt en over het geven van extra pijnstilling en antibiotica voor mijn derde patiënt. Als ik gedurende de dag toch vragen heb, is de arts bereikbaar om te sparren.

Mijn derde patiënt is erg ziek door de chemokuren en vraagt veel van mijn tijd vandaag. Ik houd goed in de gaten of mijn patiënt niet zieker wordt. Patiënten kunnen soms ineens hard achteruit gaan, je moet dan snel kunnen handelen. Maar ook de CAR-T behandeling van vandaag is spannend voor mijn patiënt. Gelukkig gaat alles goed en valt de behandeling de patiënt alles mee.

Mijn werk ik dus erg afwisselend, maar dat maakt het juist leuk. De combinatie van verpleegtechnische vaardigheden en psychosociale zorg verlenen, maakt dit specialisme uitdagend.

Aan het einde van de dag hebben we onze evaluatie waarbij we met het team bespreken wat we hebben meegemaakt die dag. Soms maken we heftige casussen mee en het is fijn dat we dat samen met collega’s kunnen bespreken. Vaak helpt het dat collega’s jouw patiënten ook kennen. We zijn hierdoor een hecht team en doen graag samen leuke dingen zoals teamuitjes en vrijdagmiddagborrels.

Na het afstuderen aan de hbo-V opleiding start Marieke een traineeship binnen het cancer center van het UMC Utrecht. Inmiddels werkt ze 3,5 jaar bij het UMC Utrecht en ook de specialisaties tot oncologieverpleegkundige en hematologieverpleegkundige heeft ze op zak. “Er zijn bij ons op de afdeling veel nieuwe ontwikkelingen, zoals patiënten die in studieverband worden behandeld. Ik ben hier dus nog lang niet uitgeleerd!”