“Onze verpleegafdeling is gespecialiseerd in neurologie, neurochirurgie, metabole ziekten, urologie, en nefrologie. Ik vind de neurologische en neurochirurgische aandoeningen het meest interessant. Denk aan kinderen met heel ernstige epileptische aanvallen. Of die in coma liggen. Omdat we nog lang niet alles van de hersenen begrijpen, kun je er haast geen protocollen op loslaten, en komt het aan op veel observeren: hoeveel aanvallen zijn er, en hoe verlopen ze? Wanneer komen welke functies weer terug? Ik probeer zoveel mogelijk gebruik te maken van de kennis die ouders van hun kind hebben; zij weten immers hoe hij of zij ‘normaal’ is. Op onze beurt kunnen we op basis van de ervaring met meerdere kinderen inzicht bieden in hoe het vervolg zou kunnen gaan. De afwisseling is ook leuk. Soms komen de kinderen voor een nachtje, soms liggen ze hier weken. In de ene kamer geef je een baby een flesje, in de andere moet je een puber motiveren om medicijnen te nemen of om überhaupt uit bed te komen. En wat doe je met een kleuter die míj niet leuk vindt?”

Via hbo-V ben ik verpleegkundige geworden, en ik wilde hoe dan ook naar een academisch ziekenhuis. Tijdens mijn stage heb ik namelijk op een kinderafdeling van een perifeer ziekenhuis gewerkt, en net als het een beetje interessant begon te worden, dan werd het kind overgeplaatst naar een grotere centrum. Omdat ik me direct na mijn diplomering nog niet zo heel vaardig als verpleegkundige voelde, heb ik het eerste jaar op de volwassenenafdelingen neurologie en longziekten van het UMC Utrecht rondgesnuffeld. Daarna heb ik in het WKZ de kinderaantekening gehaald. Deze klinische afdeling was een bewuste keuze. We doen hier namelijk én verpleging én medium care. Daardoor hebben we ook een heel gevarieerd team van collega’s: verpleegkundigen in opleiding, kinderverpleegkundigen in opleiding, kinderverpleegkundigen, en senior kinderverpleegkundigen. Iedereen kijkt dus met elkaar mee. Naast de zorg zit ik in de werkgroep Lean en begeleid ik leerlingen en mogelijk nieuwe collega’s die een dagje willen meelopen. Voel je dus zeker uitgenodigd.”