De Nepalese Rakshya Dhakal (28) kwam anderhalf jaar geleden naar Nederland. Haar man had al een baan bij de Universiteit van Utrecht. In Nederland is alles nieuw voor Rakshya: “Ik was nog nooit in Europa geweest, ik kende het land en de taal niet. Gelukkig was het mogelijk om via de universiteit binnen vier maanden een appartement te krijgen. Ik wilde ook gelijk aan het werk; in Nepal was ik psychiatrisch verpleegkundige. Om hier als verpleegkundige te kunnen werken, is beheersing van de Nederlandse taal een vereiste, daar ben ik nu mee bezig.”

Rakshya kon aan de slag in het UMC Utrecht op de afdeling Dialyse als afdelingsassistent. “Dat is een mooi beginpunt om later als verpleegkundige te kunnen werken. Ik kom zo alles te weten over dialyse, dat heeft inmiddels mijn interesse gewekt. Zo bereid ik de dialysemachines voor en vul ik de medicatie aan. Mijn collega’s zijn erg lief voor mij, zij steunen mij op alle fronten zodat ik mijn werk goed kan doen.” De ziekenhuiscultuur is wel anders dan in Nepal, valt Raksya op. “In Nederland heb je meer gelijkheid tussen artsen en verpleegkundigen. Als in Nepal de arts op de afdeling is, lijkt het net of de koning langskomt. Ook zijn artsen daar vaker man, dat is hier anders

“Behalve de taal ervaar ik weinig belemmeringen”, gaat Rakshya verder. “Nederlanders zijn aardig, ze lachen altijd. Dat geldt ook voor mijn collega’s en patiënten. Die helpen mij met het oefenen van de taal. Soms werkt het ook in mijn voordeel dat ik me lastig kan uiten. Zo had een patiënt met autisme moeite met contact maken, maar na een paar dagen ging hij juist met mij praten. Ik ben rustig, hij voelde geen ‘bedreiging’. Als mijn dienst erop zit, maak ik vaak nog een praatje met patiënten. We hebben een hechte band opgebouwd, ze nemen weleens chocolaatjes voor mij mee. Ik voel me elke dag speciaal.”

De waardering komt volgens Rakshya omdat ze zich nederig opstelt. “Dat komt voort uit mijn cultuur. Op de afdeling zien we elkaar als gelijken. We helpen elkaar en als er fouten worden gemaakt, wijzen we elkaar erop. De Nederlandse directheid was wel wennen, maar uiteindelijk is dat goed. Je leert meer als je openstaat voor kritiek. En ik word blij als ik nieuwe dingen leer.” Rakshya benadrukt hoe dankbaar zij is dat de afdeling haar de kans heeft gegeven er te werken. 

Wil jij je ook thuis voelen op het werk en ben je toe aan een nieuwe uitdaging? Op de dialyseafdeling zijn we altijd op zoek naar nieuwe collega’s. Op onze dialysepagina vind je alle openstaande vacatures, verhalen van collega’s en de contactgegevens van unithoofd Marieke Deckers die graag samen met jou naar de mogelijkheden kijkt.